Wzgórze Kościuszki to dla wielu mieszkańców Jeleniej Góry najpiękniejszy park w mieście.
Do parku prowadzą 3 główne wejścia: od strony ulicy Chełmońskiego, kolejne od ul. Mickiewicza i trzecie od strony ulicy Sudeckiej. Przy każdym z tych wejść znajduje się tablica informacyjna, zapraszająca nas na spacer po ścieżkach parku.
W parku stworzono ścieżkę dydaktyczną, znajduje się przy nich 11 tablic informacyjnych opisujących walory przyrodnicze parku, prezentujące faunę i florę tego miejsca, dwie tablice zawierają rys historyczny a jedna z nich opisuje znajdujący się w parku przekrój geologiczny przez Sudety Zachodnie.
Znak białego kwadratu z ukośną zieloną linią będzie prowadził nas po ścieżce historyczno-dydaktycznej parku.
Na każdej z tablic informacyjnych znajdziemy również i mapkę Parku z zaznaczonymi „przystankami”
W parku mamy możliwość, oprócz spaceru po zacienionych ścieżkach, w miejscu rekreacji, skorzystać z miejsca do grillowania, dzieci na pewno będą zadowolone z możliwości zabawy na placu zabaw.
Litografia C.W.I. Krahn ok. 1840 / źródło: www.polska-org.pl
Widok wzgórza Kościuszki w XIX wieku.
Dawne Wzgórze Szubieniczne zostało przekształcone w park przez burmistrza miasta Jeleniej Góry (Hirschberg) Johanna Christopha Schönau’a. W miejscu tym wcześniej była założona przez niego plantacja drzew morwowych oraz winnica. w 1780 roku obsadzono wzgórze różnymi gatunkami drzew i krzewów, następnie wytyczono alejki i ustawiono przy nich ławeczki. Od tego momentu nastąpiła wzmożona zabudowa wykupionych na wzgórzu działek. Mieszczanie wybudowali na nim wspaniałe wille, powstały restauracje i kawiarnie, a nawet kręgielnia. W parku postawiono dwa pomniki, pierwszy poświęcony żonie twórcy parku: Fryderyce Schönau , osobie która znacznie wspierała finansowo budowę parku, do dzisiaj mamy możliwość obejrzenia go w parku oraz pomnik samego budowniczego, postawionego w parku w 1806 r. i przeniesionego do Muzeum Karkonoskiego w 1998 roku.
Od początku istnienia park był bardzo atrakcyjnym miejscem dla mieszczan, jego rozkwit przypada na XIX wiek, był on miejscem spotkań jeleniogórzan, spacerów turystów. W parku odbywały się lekcje przyrody, geografii czy zajęcia sportowe. Park wykorzystywali również żołnierze pobliskiego garnizonu i prezentowali w nim swoją musztrę paradną.
W latach 1852-1853 wykuto w skałach wzgórza wielką grotę, przeznaczoną na magazyn wina i piwa, a nad nią wybudowano restaurację „Skalna Piwnica” (Falsenkeller), obecnie budynek zajmowany jest przez LOK.
Źródło: www.polska-org.pl
W parku w najwyższym punkcie wzgórza znajduje się miejsce po szubienicy. Stała ona w tym miejscu już na pewno w XVI wieku.
Szubienica zbudowana była z kamienia w kształcie cylindra z trzema filarami do których przymocowane były belki. Murek szubienicy miał ok. 95 cm grubości (wskazują na to pozostałości po fundamentach), oraz średnicę ok. 550 cm.
Według zapisków kronik miejskich wyroki na przestępcach wykonywano tu już w XVI wieku, poprzez ścięcie mieczem lub łamanie kołem.
Szubienica funkcjonowała do 1778 roku, kiedy to dowódca stacjonujących tu wojsk, generał Favrat , nakazał ją zburzyć.
Kolejnym ciekawym elementem w parku jest wybudowany i odsłonięty 3 lipca 1902 roku model przekroju geologicznego przez Sudety Zachodnie. Przekrój zbudowany jest z naturalnych skał występujących w Sudetach i ułożony w ten sposób by urzeczywistniał ich faktyczny układ w terenie. Obiekt ma długość około 20 metrów a w najwyższym punkcie sięga 2 metrów.
Pozostałe tablice poinformują nas o faunie i florze jaką możemy zobaczyć w parku.
Poza tym park ten jest miejscem. gdzie w spokoju i ciszy będziemy mogli się zrelaksować jak dawni mieszkańcy Jeleniej Góry.
W parku utworzono również siłownię na powietrzu, a dla dzieci plac zabaw.
Zachęcamy do poznania tego pięknego zakątka Jeleniej Góry